Blog o grach otome i visual novel.
Pisanie ścieżek o starszych love interest, których życie jest już jakoś poukładane, nie należy do najłatwiejszych. Zwykle twórcy decydują się bowiem na oklepany schemat, że jakiś tam ossan zaczyna się interesować niedoświadczoną pannicą i robi jej trochę za chłopaka, a trochę za tatuśka. Na dodatek imponuje swojej wybrance serca często dobrami materialnymi, np. ma własny…
Ścieżka YOFY’ego jest podobno „ukryta”, ale chyba każdy odgadł, że to kolejny z love interest po jego korespondencji z Akari w prologu. Z oczywistych względów, o których napiszę w dalszej części recenzji, aby ją rozpocząć, musimy najpierw przejść przez pierwszy rozdział poświęcony Rokuro (który, jak wiecie, był moim najbardziej znienawidzonym bohaterem). Paradoksalnie więc, po absolutnym…
Kiedy zasiadałam do tej ścieżki, spodziewałam się najgorszego. Po pierwsze: nie lubię wszelakiej maści ossanów i wątku dużo starszego partnera, który tatusiuje naszej MC. Zwłaszcza że takie opowieści prawie zawsze bazują na imponowaniu dobrami materialnymi i rzekomą dojrzałością. Po drugie: wątek Usuiego miał bardzo kiepskie recenzje na różnych otomkowych blogach. Uzbroiłam się więc i przygotowałam…
Do tej pory scenarzyści przynajmniej udawali, że chce się im pisać fabułę, ale w przypadku Rokuro wyłożyli wszystkie karty na stół. Tak, mają wylane, bo po co w ogóle się starać, skoro wystarczy fabuła, od której niejeden draft czy autowygenerowany tekst przez ChataGPT ma więcej duszy? A tak swoje zrobisz i się nie narobisz! Czyli…
Trigger warning: w ścieżce pojawia się motyw narzucania bohaterce bez jej wcześniejszej zgody, fizycznej przemocy, wyrzucania z domu oraz coś w rodzaju stalkingu. Dodatkowo bohater cierpi w wyniku traum i był poddawany wieloletniej krytyce, która obniżyła jego poczucie wartości. Jedna z dziwaczniejszych ścieżek, na jakie natknęłam się w grach otome. Przez 80% czasu, gdy ją…