Blog o grach otome i visual novel.
Kolejny znany seiyuu, którego lubię, a którego głosu przez okrojoną wersję na PC nie usłyszę… Chlip, chlip… Tak, tym razem zaczęłam marudzić już w pierwszym zdaniu, ale cóż poradzić, skoro człowiek rozczarowany? A skoro już wylałam z siebie żal, to przejdźmy do właściwej części recenzji. Zwłaszcza że nie spodziewałam się tak szybkiego powrotu do „The…
„My Secret Pets!” to jedna z tych gier, podczas których przecierasz oczy ze zdziwienia i zastanawiasz się, jak mocny towar scenarzysta musiał wciągać, by mieć takie pomysły… W każdym razie, po ścieżkach kota i prosiaka, postanowiłam ukończyć wreszcie rozdziały papugi. A konkretnie kakadu, która – uwaga, uwaga! – będzie z jakiegoś powodu czarna. Oczywistym jest…
Nie jest żadną tajemnicą, że nie przepadam za wątkami, gdzie różnica wieku między postaciami jest wyraźną przeszkodą. I nie chodzi nawet o sytuacje, w których oboje z partnerów mają już swoje lata (= są dorośli), ale gdy historia opowiada o pierwszym zauroczeniu nastolatki i gościu, który mógłby być jej ojcem. Takie relacje z miejsca mnie…
W ścieżce Kondō udało się twórcom wprowadzić wszystkie elementy, których nie cierpię w grach otome: 1) LI, który praktycznie nie ma wad i jest wychwalany pod niebiosa – w zasadzie, cała fabuła to tylko pretekst, by dalej przekonywać mnie o jego zajebistości. 2) MC, która robi praktycznie za trophy wife, by nie powiedzieć przedmiot. Nie…
Gry otome kochają wilkołaki. Co tu dużo mówić, zaraz obok wampirów to prawdopodobnie najpopularniejsze z nadnaturalnych stworzeń, jakie możemy uraczyć w tego typu produkcjach. Nic zatem dziwnego, że nawet w „Enchanted in the Moonlight”, grze która podobno dotyczy ayakashi, musiały się pojawić jakieś podobne stwory. Ale nie będę narzekać, bo Kyoga to w sumie jedna…