Blog o grach otome i visual novel.
(Uwaga: Wiem, że po ujawnieniu swojej prawdziwej postaci, nasz główny love boy zmienił imię na Ralida, ale tak się już do jego wcześniejszego miana przyzwyczaiłam, że będę go używać w tym tekście. Sorki za utrudnienia!). A teraz do rzeczy! Jakbyście mnie zapytali, o czym jest ta ścieżka, to chyba nie potrafiłabym odpowiedzieć… Poważnie, jeśli potrzebowałam…
Już wcześniej moja sympatia do Rin lawirowała na wyjątkowo niskim poziomie, ale w tej ścieżce twórcy postanowili najwidoczniej zadać mi kolejne ciosy, bo to była chyba najgorsza wersja MC z dotychczasowych. Miała być piękną, potężną i skupioną na misji Księżniczką Piekieł. Dostałam nastolatkę, która ślepo zauroczyła się celebrytą… i to za jedną filiżankę herbaty. No…
Różne rzeczy w grach otome już widziałam. Komedie, tragedie, toksycznych love interest, przygnębiające bad endingi, pokrzepiające happy endingi… Były też różne typy postaci: demony, zwierzęta, magowie, lalki… Ale, że kiedyś przyjdzie mi przechodzić ścieżkę, w której główną postacią jest różowy pokemon, tego – przyznaję – nie przewidziałam. Zwłaszcza że jak już pojawiają się tego typu…
Zenn, co ci się stało? Przechodząc ostatnią ze ścieżek love interest w fandisku, powtarzałam to pytanie, jak mantrę. Być może będę niesprawiedliwa – o czym uczciwie przestrzegam – ale byłam już na etapie pisania tej recenzji mocno całą produkcją wymęczona. Głównie dlatego, że osiągnęłam chyba krytyczny punkt rozczarowania, więc coraz ciężej było mi pewne śmiesznostki…
Ścieżka Zenna Sorfielda to historia, która zostaje nam narzucona, zaraz po tym, jak zbierzemy karty „Siły” i „Sprawiedliwości”. Nie mamy więc tu wiele do powiedzenia, głównie dlatego, że to zarazem opowieść, która mocno skupia się na antagoniście i samym mechanizmie procesów. Do tej pory powinniśmy być już na tyle oswojeni z fabułą, aby wiedzieć, z…