Blog o grach otome i visual novel.
Kasumi to bliźniaczy brat Akito (chyba najbardziej nieprzychylnego bohaterce z lisów), który w odróżnieniu od swojego oniisana, nie darzy ludzi żadną nienawiścią czy uprzedzeniami. Nope, to była dość dziwna ścieżka, bo w zasadzie trudno w niej mówić o rozwoju jakiegokolwiek romansu. I nie mam tu bynajmniej na myśli braku wątków miłosnych – scen z fluffem…
Po rozczarowującej ścieżce Dantego podchodziłam do wątku Nicoli z zerowym entuzjazmem. W końcu zespoilerowałam sobie już największe zaskoczenie tej ścieżki, dlatego jeśli nie chcecie popsuć sobie zabawy, zacznijcie lepiej od opowieści Nicoli, nim spróbujecie romansu ze srebrnowłosym kuudere. Nicola różni się od swojego młodszego kuzyna jak dzień i noc. Tamten jest zawsze opanowany, cichy, dobroduszny…
Gdybym chciała żartobliwie podsumować tę ścieżkę, powiedziałabym, że to smutna opowieść o człowieku, który był zazdrosny o buty. Ale nawet wtedy wątek Shiraishiego uważam za jeden z najbardziej potrzebnych w grze. Poprzednia część zostawiła nas w zasadzie bez odpowiedzi: co się stało z ekscentrycznym profilerem, po tym, jak porzucił Ichikę? Jak faktycznie wyglądało szkolenie agentów…
Dzisiejszą recenzję, będzie sponsorowała literka „N” – jak „niekonsekwencja”. Tak, w wielkim skrócie, mogłabym podsumować cały ten wątek, bo chociaż działo się w nim dużo, to miało się wrażenie, że wszystkie te postaci jakoś tak się bezradnie miotały po fabule. Zwłaszcza Shiraishi, w przypadku którego twórcy do samego końca nie potrafili się zdecydować: jaki on…
„London Detective Mysteria” pozostaje dla mnie bardzo dziwną grą, gdzie wszystko jest szalenie nierówne i wątek Watsona doskonale wpisuje się w ten trend. Wydawało mi się, że napisanie scenariusza dla postaci z drugiego planu powinno być łatwiejsze. W końcu Watson, w odróżnieniu od Holmesa, nie jest obciążony tym, by być pokazywany jako super uber hiper…